Άρχισε και πάλι η γνωστή καραμέλα της αντίστασης, της άλλης Ελλάδας
που αντιστέκεται, που ελπίζει, που μας κάνει περήφανους. Αφορμή στάθηκε η κατάκτηση
του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα υγρού στίβου στην Ουγγαρία από
τον Άρη Γρηγοριάδη. Τα 100
μέτρα ύπτιο ο Θεσσαλονικιός πρωταθλητής τα τερμάτισε σε 53.86
δευτερόλεπτα, πρώτος, αφήνοντας πίσω του τον Γερμανό Μέουβ.
Τρέφοντας αισθήματα ευγνωμοσύνης για όλους τους αθλητές που
κατακτούν μετάλλια για την χώρα θέλω να σας μεταφέρω κάτι που έμαθα μιλώντας με
τους περισσότερους απ’ αυτούς ως αθλητικός ρεπόρτερ. Ο Γρηγοριάδης, ο Γιαννιώτης,
ο Χονδροκούκης, όλα αυτά τα παιδιά που δουλεύουν πολύ, πιστέψτε με, δε νιώθουν
πρέσβεις κανενός. Δεν υποχρεούται ο Γρηγοριάδης να υψώσει την ελληνική σημαία έναντι
όλων μας…
