Στα είκοσι πέντε ήρθε και η απώλεια της μάνα μου, Μαρίας Μαντούβαλου-Κατσιβαρδάκου. Έτσι μαζί με τον μικρό αδελφό μου Πέτρο μείναμε πολύ νωρίς μόνοι. Πρόλαβαν όμως και μας «φύτεψαν τον σπόρο» της υπευθυνότητας, της τόλμης, της δικαιοσύνης, της ίσης μεταχείρισης…
Αφήνοντάς μας κληρονομιά και παρακαταθήκη τις μάχες τους για τα Κοινά, στην πρώτη γραμμή του ΠΑΣΟΚ.
Είμαι δημοσιογράφος, αθλητικός. Λίγο το απωθημένο (έπαιζα μπάσκετ κι έριχνα σφαίρα στα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού), λίγο η αγάπη για την πένα – το πληκτρολόγιο για την ακρίβεια – με έφεραν να αναζητώ δουλειά αφήνοντας της ζεστασιά του (ημιδημόσιου τότε) ΟΤΕ, το 2006, στον δημοσιογραφικό κλάδο ξέροντας ότι τα πράγματα είναι δύσκολα.
Το πείσμα, η επιμονή, η αντοχή και η συναίσθηση ευθύνης είναι γνωρίσματα από τη μανιάτικη καταγωγή μου, από το χωριό Κοίτα, της Μέσα Μάνης.
Πολλοί συνομήλικοί μου στις μέρες μας πιστεύουν, πως για τα αδιέξοδα της δικής μας γενιάς φταίνε οι προηγούμενες γενιές. Ούτως ή άλλως όμως τώρα είναι η δική μας σειρά να δράσουμε. Αυτό πιστεύω και αναλαμβάνω την ευθύνη ,να δράσω ,να προσπαθήσω, να βάλω ένα μικρό λιθαράκι …
Ναι διεκδικώ τη ψήφο σου, τη συμπόρευση με τη γενιά μου, τη στήριξη και την εμπιστοσύνη της γενιάς των γονιών και των παππούδων μου.
Ναι πιστεύω πως και τώρα και στις εκλογές έχω την ευθύνη να δράσω...
Μαζί σου στα «δύσκολα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου