Αν έχουμε καταλήξει, ας δέσουμε καλά τα κορδόνια μας και να πορευτούμε. Να τα δέσουμε όλοι όμως. Δεν μπορεί πλέον κάποιος να αράζει και να βλέπει τους άλλους να τρέχουν. Η εποχή που κάποιοι έτρεχαν και κάποιοι τους κοιτούσαν και τους έκαναν πλάκα που λαχανιάζουν, σκοντάφτουν, ματώνουν τα γόνατα και τους αγκώνες τους τελείωσε κοντά στις 3.30 το μεσημέρι της 15ης Μαΐου πίσω από τις πόρτες του Προεδρικού Μεγάρου.
Η άποψη μου είναι ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχοντας καταλάβει τι διακυβεύεται προσπάθησε μέχρι τελευταία στιγμή να βρεθεί λύση. Είχε την συναίσθηση των στιγμών και έκανε, όχι ένα βήμα πίσω, αλλά επέτρεψε να αποφασίσουν άλλοι τον βηματισμό, με ένα μόνο δεδομένο "Να μείνει η χώρα στο ευρώ". Ούτε μαγκιές, ούτε "καουμποϊλίκια" ούτε "Εγώ 9 μήνες αντιμετώπιζα το πρόβλημα και ξέρω, ακούστε με".
Το ΠΑΣΟΚ την 6η Μαΐου καταδικάστηκε. Έχασε 30% της δύναμής του, κατέληξε τρίτο κόμμα, πίσω από την διεκδικήτρια της "αυτοδύναμης κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά", Νέα Δημοκρατία και τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς του Αλέξη Τσίπρα που κατήγγειλε τους χειρισμούς του ΠΑΣΟΚ (δεν άκουσα άλλο επιχείρημα είτε προεκλογικά είτε μετεκλογικά εκτός από το "λεφτά υπάρχουν και παραϋπάρχουν" και ότι θα δεσμευτούν οι καταθέσεις που άκουσα από κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά προτιμώ να αφήσω αυτά τα επιχειρήματα μέσα στην παρένθεση).
Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα το εμπιστεύτηκαν το 13% περίπου του ελληνικού λαού. Νομίζω όμως ότι πιο σωστή προσέγγιση είναι ότι το ΠΑΣΟΚ απογοήτευσε ένα ποσοστό κοντά στο 35% του εκλογικού σώματος που το ψήφιζαν κι "έφυγε". Το ποσοστό αυτό μοιράστηκε στα υπόλοιπα κόμματα.
Αυτοί οι άνθρωποι που ήταν το ΠΑΣΟΚ κι έφυγαν βρίζοντας και φτύνοντας προς τα πίσω θέλω πραγματικά να μάθω πως νιώθουν κάνοντας δυνατές νοοτροπίες, λογικές και απόψεις σαν αυτές που αντιμετωπίσαμε τις τελευταίες μέρες και θα κορυφωθούν ως την Κυριακή των εκλογών. Πως νιώθουν στηρίζοντας ένα "όχι" πρόγραμμα...
Ο Χρόνος τελειώνει -κατά την άποψη μου τελείωσε και "κλέβουμε" μέρες από την ιστορία μας- και πρέπει ο κυρίαρχος λαός να αποφασίσει. Τι θέλει; Ποιος θέλει να τον οδηγήσει; Πρέπει να αποφασίσει τα πρόσωπα, το κόμματα, τις στρατηγικές που θα τον "πάνε" στην επόμενη μέρα...
Τελειώνοντας αυτό το κείμενο ακούω τον Τσίπρα live να λέει ότι ο λαός κατήγγειλε τις δυνάμεις του μνημονίου... και για μερικές χιλιάδες ψήφους βρεθήκαμε στην δεύτερη θέση και δεν μπορέσαμε να κάνουμε κυβέρνηση Αριστεράς... να ολοκληρώσουμε την ανατροπή...
Η ευθύνη είναι δική σου. Εσύ ψηφίζεις, εσύ εκλέγεις, εσύ αποφασίζεις, ΕΣΥ απαντάς στο δίλημμα...
Ευρώ ή Δραχμή;
Εσύ ξέρεις αν βρίσκεις τον εαυτό σου στο πρόγραμμα και τα λόγια του Τσίπρα, του Στρατούλη, του Γλέζου, της Κωνσταντοπούλου, της Δούρου, της Θεοπεφτάτου, τότε ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ να πας στην κάλπη και να δώσεις σε αυτούς τους ανθρώπoυς την δυνατότητα να υλοποιήσουν το πρόγραμμά τους.
Όσοι όμως απογοητευτήκατε, στεναχωρηθήκατε, ξενερώσατε με το ΠΑΣΟΚ, αλλά καθαρίζοντας το βλέμμα και το νου σας από την θολούρα της πίεσης και των όσων συνέβησαν τα τελευταία δύο χρόνια, βλέπετε το αδιέξοδο δώστε την δυνατότητα σε αυτούς που μπορούν ρεαλιστικά να οδηγήσουν την χώρα στην έξοδο από το τούνελ...
Όποιος θέλει να γκρεμίσει το τούνελ, να ξέρει ότι είμαστε όλοι μέσα...
Το δίλημμα είναι ένα και απόλυτο: Ευρώ ή δραχμή...
Πλέον το τιμόνι είτε για το ευρώ είτε για την δραχμή το κρατάς εσύ. Οδηγησέ με.
Κυριάκος Δ. Μαντούβαλος
υποψήφιος βουλευτής Β' Πειραιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου